მთელი ჩემი ამბავი

ეს ჩემი ქოხია.
მთელი მარტოობის ღამეები,
ძილისწინა პოსტები
ამ ქოხში მაქვს გატარებული.
ვცხოვროვდით ბედნიერად - ციყვები, დათუნიები, სოფლის უპატრონო ძაღლები, საქათმიდან გამოპარული მამლები, მუნჯი გიო, ჩემი კლასელი ღარიბი ბიჭი, რომელსაც დახეული ფეხსაცმელების სრცხვენოდა ხოლმე.

Comments

Popular posts from this blog

დაუჯდომელი წმინდა ადრიანეს და ნატალიასი

ანა ლაშხელი-ონიანი - ბებო

ბოროტებისთვის წესის აგება