ლანდშაფტი. ტაძრად გადაცემისა


ხის ფესვების სიძლიერით
მოიწევს
ეს მაგნიტური მიზიდულობა
ორ სხეულს შორის არსებული.
და შიგნიდან გაჩენილ ცეცხლს,
მზის ამოსვლამდე, დეკემბრის სუსხი - მეხანძრე
აქრობს.
ოფისის დალუქულ სარკმლიდან
მოისმის ეკლესიის სამრეკლოს დედა ზარის ხმა.
თეთრ შროშანით ხელდამშვენებული,
პატარა გოგო - მარიამი,
ამოდის გუმბათიდან თავმოდრეკით.

ირმების ჯიუტი ვნებით შემოსილი. ვძრწი.
თვალები გარბიან მდნარ მზისკენ,
სხეული ყოფის სიმსუბუქეს ნებდება.





Comments

Popular posts from this blog

დაუჯდომელი წმინდა ადრიანეს და ნატალიასი

ანა ლაშხელი-ონიანი - ბებო

ბოროტებისთვის წესის აგება