მთელი ჩემი ამბავი

ეს ჩემი ქოხია.
მთელი მარტოობის ღამეები,
ძილისწინა პოსტები
ამ ქოხში მაქვს გატარებული.
ვცხოვროვდით ბედნიერად - ციყვები, დათუნიები, სოფლის უპატრონო ძაღლები, საქათმიდან გამოპარული მამლები, მუნჯი გიო, ჩემი კლასელი ღარიბი ბიჭი, რომელსაც დახეული ფეხსაცმელების სრცხვენოდა ხოლმე.

Comments

Popular posts from this blog

დაუჯდომელი წმინდა ადრიანეს და ნატალიასი

ბოროტებისთვის წესის აგება

ანა ლაშხელი-ონიანი - ბებო