ლანდშაფტი. ტაძრად გადაცემისა
ხის ფესვების სიძლიერით
მოიწევს
ეს მაგნიტური მიზიდულობა
ორ სხეულს შორის არსებული.
და შიგნიდან გაჩენილ ცეცხლს,
მზის ამოსვლამდე, დეკემბრის სუსხი - მეხანძრე
აქრობს.
ოფისის დალუქულ სარკმლიდან
მოისმის ეკლესიის სამრეკლოს დედა ზარის ხმა.
თეთრ შროშანით ხელდამშვენებული,
პატარა გოგო - მარიამი,
ამოდის გუმბათიდან თავმოდრეკით.
ირმების ჯიუტი ვნებით შემოსილი. ვძრწი.
თვალები გარბიან მდნარ მზისკენ,
სხეული ყოფის სიმსუბუქეს ნებდება.
Comments
Post a Comment